Kerst in het zwembad

Santiago

Onze vlucht vanuit Paaseiland komt laat aan en we moeten daardoor een taxi nemen naar ons hostel. Natuurlijk hetzelfde hostel als de vorige keer, Castilo Surfista, met een skateboardende hond die al je eten steelt als je niet oppast. De volgende ochtend ontbijten we en gaan we de stad in. We maken een wandeling langs alle belangrijke plekken. Het centrum van Santiago is niet zo groot dus dat kan makkelijk. Tussendoor besluiten we nog even wat te drinken en eindigen per ongeluk in het koffietentje Wonderland, een heerlijk tentje om even te zitten. Aan het einde van de middag komen we aan bij San Cristobal. Een heuvel midden in de stad die je een prachtig uitzicht biedt. We eten die avond in de wijk Bellavista wat bekend staat om zijn vele restaurants en goede sfeer. We drinken wat speciaal biertjes en genieten van alles om ons heen! Zo geeft de stad waar we best wel wat vervelende verhalen over hebben gehoord aan ons eigenlijk alleen maar een heel fijn gevoel. 

Valparaiso

De volgende stad in ons schema. We komen aan met de bus en gaan met de taxi op weg naar ons hostel. De taxi zet ons af op een kruispunt en vandaar moeten we nog een stukje lopen, dit komt door de vele trappen in Valparaiso. De stad is gebouwd op heel veel heuvels, iedere heuvel is een wijk en die wijken hebben veel trappen en hele steile straten. Het is een gezellige maar vooral kleurrijke stad! Ieder huis is namelijk gekleurd en is vaak ook nog bespoten met graffiti, dit maakt het fantastisch om door heen te lopen. Je weet bijna niet waar je moet kijken. Van alles vind je op de muren van Valparaiso en het is zelfs UNESCO erfgoed geworden. 

In de namiddag halen we tickets voor de bus naar San Pedro de Atacama, wat makkelijker gezegd is dan gedaan. Alle bussen zitten vol! We moeten via een andere route. Eentje met een overstap in een andere stad waarvan we me god niet weten waar die stad ligt. Gelukkig is de oudere man achter het loket enorm aardig en extreem hulpvaardig. Hij probeert ons op allerlei manieren duidelijk te maken dat het wel goed komt. Vertrouwend op hem kopen we daarom maar de tickets. Hij vraagt ook nog even of ik wel zeker ben dat ik met Stef samen ben, maar na een duidelijke ja vond hij het allemaal goed en waren we een mooi stel. Met de kaartjes op zak naar geen idee lopen we terug naar het hostel. We ontmoeten in het hostel 2 andere stellen en kletsen de hele avond door met biertjes en wijntjes!

De volgende dag doen we een free walking tour en lopen we door de straatjes heen met enthousiaste uitleg over hoe de stad is ontstaan en wat we verder allemaal nog kunnen zien. In de avond kookt iedereen en eten we samen in het hostel. Het is veel te gezellig, dus waarom zouden we nog de deur uit gaan? De volgende dag gaat onze bus en we weten inmiddels waarheen. We gaan in ieder geval de goede richting op!

San Pedro de Atacama

A.k.a the dessert!
We komen na een heel gedoe met bussen eindelijk aan in San Pedro. Eerst hadden we een bus naar Antofagasta, waar ik meteen naar beneden rende voor kaartjes om de volgende bus te scoren. De volgende bus die over 10 minuten wegging. Gelukt! We komen daar ook nog een Mexicaanse vrouw tegen die even koffie was gaan halen, waarna haar bus met al haar spullen maar zonder haar was weggereden. Ze had pure paniek en ik zei alleen maar het komt goed, kom we gaan achter je tas aan! Ik deed niets maar ze noemde mij wel haar reddende engel! Lesje voor iedereen vertel altijd aan de buschauffeur dat je koffie aan het halen bent!
We stapten in onze bus en kwamen 3 uur later aan in Calama. De volgende stad maar nog steeds niet onze bestemming. De Mexicaanse vrouw koppelde ons aan een Chileense gast die wist waar wij de volgende bus moesten pakken. De bus gaat gewoon random op straat zonder dat wij weten waar, dus dat kwam wel goed uit! De Mexicaanse moest haar spullen gaan zoeken dus die zouden we later weer zien.
Na een uurtje wachten kwam de bus. Wij waren met de Mexicaanse de enige toeristen. Gelukkig konden we nog mee, want we hadden de laatste plekjes. Weer 1,5 uur later kwamen we dan eindelijk na 28 uur en 3 verschillende bussen aan in San Pedro. Om hetzelfde probleem voor onze volgende trip te voorkomen regelde ik meteen kaartjes voor over een paar dagen. Als het zo moeilijk is om er te komen, dan zal er wegkomen niet veel makkelijker zijn.
We verkennen het stadje en bellen een gids die ons kan rondleiden voor een afspraak, daarnaast boeken we een tour bij Spaceobs voor het kijken naar de sterren. De tour is onder begeleiding van astrologen en daarnaast hebben ze 9 telescopen tot hun beschikking. Sterren kijken doe je natuurlijk in de avond en onze tour zal van 23.00 tot en met 01.30 duren, alsof we nog niet genoeg slaap missen door de bussen ;).
We eten wat en keren terug naar het hostel voor de afspraak met Juan de gids. Maar na een half uur nog geen Juan...... Juan ging ook niet meer komen. Toen toch maar snel weer het dorp in om tours te boeken. De touroperators gingen sluiten om 21.00 en we hadden dus nog een kwartiertje de tijd. Gelukkig kregen we het voor elkaar en de volgende dag zouden we alweer om 7 uur op tour gaan. Als je dan even rekent wordt dat een heel kort nachtje!
We worden die avond van een centrale plek opgehaald voor het observatorium. We krijgen een super leuke uitleg over onze sterrenhemel en alles wat daarbij komt kijken! Om kwart over 1 sluiten we af met een heerlijke chocomel en worden we thuis gebracht. Om 2 uur liggen we in ons bedje en om 0630 gaat het wekkertje weer. Je zou er bijna moe van worden;). Vandaag gaan we naar de zoutvlakte van San Pedro de Atacama. We worden uiteindelijk om 07.45 opgehaald, ja we wachtten dus al 45 min met te kort slaap. Gelukkig hebben we een super leuke tourguide Jefferson! Met heerlijke muziek cruisen we overal heen en krijgen we goede uitleg over alles. We stoppen bij vulkanen en laguna's en natuurlijk de zoutvlaktes met oh ja mijn hoogtepuntje flamingo's!

We zijn aan het begin van de avond weer terug en gaan ergens lekker eten! Het is hier heel gewoon om als straatartiest in een restaurantje je liedjes te spelen. We zitten net en er komt me toch een gast met een panfluit binnen... Ik werd er bang van! We keken elkaar aan en overwogen nog even om weg te gaan. Gelukkig doen ze altijd maar 3 liedjes en we besloten dat we dat gingen overleven. Na de lekkere maaltijd gaan we er vroeg in want morgen hebben we weer een tour geboekt. Gelukkig vertrekt die niet zo vroeg en gaat onze wekker pas om 04.00 uur....
Om 04.30 zitten we klaar en om 05.30 zitten we er nog. Dat kan niet helemaal kloppen. We appen de touroperator en die zegt even later doodleuk "eh ja jullie bus is al een uur weg maar ik kan jullie wel een andere tour aanbieden".... De deurbel gaat en de laatste persoon, buiten ons, wordt opgehaald. Ik dacht, dit laat ik niet gebeuren. Ik ben niet voor niets zo vroeg opgestaan. Ik sprint naar buiten en leg al mijn charmes in de strijd. Ons zielige verhaal, dat we nog maar 1 dag hebben en ja hoor we mogen mee!!! Klein probleempje we hebben geen geld en de tour is 3 keer zo duur... Maar dat zouden we wel oplossen zei de tourguide, die er geen hol van snapte dat iemand zijn toeristen niet ophaalt. We hebben een super leuke tour met deze gids en we krijgen zelfs pannenkoeken. Deze werden gemaakt door onze gids in de uitklapbare keuken van onze monstertruck! De tour gaat naar de geisers en we zitten zelfs nog even in de hotsprings.
 

In de middag keren we terug en dan moeten we het geld regelen. Eerst moeten wij de prijs van de nieuwe tour weten en daar zijn ze heel lief. Ze overleggen en geven ons een flinke korting. Normaal zijn ze 40 duizend per persoon en wij hadden bij onze oorspronkelijke maar 30 duizend betaald voor 2 personen, dat tikt snel aan op je dag budgetje. De gids en eigenaar vonden ons denk ik wel zielig en besloten ons 30 duizend voor twee te rekenen! We haalden het geld dus op bij de een en brachten het naar de ander. Mooi geregeld!

We hadden daarna een uurtje rust, voordat onze volgende tour begon. Deze ging naar Valle de Luna, de vallei met maanlandschappen en zandduinen. Het was echt fantastisch mooi, zie de foto's. Ook hier hebben we weer een gezellige gids en een leuke groep, dat maakt vaak toch al de helft van je tour.
Bij thuiskomst drinken we wat biertjes in de tuin en gaan we nog lekker uiteten. Onze laatste avond in Chili, want morgen gaan we met de bus naar Salta in Argentinië.

Salta

We moeten onze bus van 09.00 halen, maar helaas vertrekt hij vervolgens 1,5 uur te laat. Dat was toch weer 1,5 uur die we goed konden gebruiken voor slapen. Gelukkig hebben we al kaartjes, want dat blijkt nogal een dingetje te zijn. We komen een stel uit de tour van gisteren tegen die geen kaartjes meer konden krijgen en zij zitten zelfs vast tot en met de 27ste en dat is pas over 5 dagen. Dat de bus vol zit wordt daarna snel duidelijk, onze tassen passen niet meer in het bagageruim en worden bij de chauffeur neergezet. Eenmaal in de bus ontmoeten we een Nederlandse jongen en Nederlands stel. Onderweg wisselen we wat tips uit en genieten van de prachtige uitzichten. Aan het einde van de dag komen we aan in Salta. Gelukkig hebben we een hostel geboekt en hoeven we niet lang te zoeken.

De volgende dag willen wij graag een auto huren om een roadtrip te maken van een paar dagen, dat is namelijk de reden om naar Salta te komen. Na een aantal verhuurbedrijven te zijn ingelopen komen we tot de conclusie dat het allemaal niet zo makkelijk en goedkoop is als gedacht. We zitten rond kerst en veel auto's zijn al weg. Na nog een paar bedrijven lukt het ons toch een mooie auto voor een mooie prijs te krijgen.
Om half 11 rijden we vervolgens weg. We rijden ruta 68, een weg vol mooie natuur. Onderweg maken we vele stops. Via kleine wandelingetjes kom je bij prachtige uitzichtpunten en bizarre rotsformaties. We zien rotsen in het groen, rood, geel en zelfs blauwachtig. Tegen het einde van de middag zien we de lucht betrekken en stoppen we om naar de bliksemflitsen te kijken. We besluiten de laatste paar stops over te slaan en meteen door te rijden naar het dorp Cafayate. 

Wanneer we daar aankomen regent het zo hard dat alle straten blank staan. We rennen onze accommodatie in en worden hartelijk ontvangen. Na een klein half uurtje horen we de bliksem inslaan en gaat alle stroom uit. De elektriciteit van het hele dorp ligt eruit en we hebben nog niet gegeten.... We lopen naar het centrum en er zijn gelukkig nog wel wat restaurantjes open. 

In een restaurant zien we een grote vuuroven aan staan en we besluiten daar buiten in het donker te gaan eten. Na wat handen en voetenwerk en een paar woorden Spaans krijgen we zelfs een kaars! 

De volgende dag rijden we een stukje terug op ruta 68 en wandelen daar nog een rondje van een uurtje. We zijn daar helemaal alleen! Daarna rijden we naar een bodega voor een wijnproeverij. Cafayate staat namelijk bekend om zijn wijn, samen met Mendoza zijn het de twee wijnregio's van Argentinië. We kregen eerst een tour door het bedrijf en daarna proeven we verschillende wijntjes ;). 

Als we in de late namiddag terugkomen in het hotel ontmoeten we Lianne en Leon. We raken aan de praat en het blijkt dat Stef dit seizoen nog tegen Leon heeft gehockeyd. Gelukkig herinnerde Stef het weer na lang graven in zijn geheugen. Hij had zelfs het winnende doelpunt gescoord ;). We gingen die avond, kerstavond, met zijn vieren uiteten in het dorp en hadden een enorm gezellige avond. 

Op eerste kerstdag hadden we een yoghurttje als ontbijt en gingen we al vroeg rijden in de richting van Salta via ruta 40. Onderweg zouden we nog een berg afrijden met 300.000 haarspeldbochten. Gelukkig hebben we een goede auto! We rijden in 7 uur met vele uitzichtpunten en stops naar San Lorenzo, een dorp vlakbij Salta, waar we voor de nacht een kamer in een luxe landhuis hebben geboekt. We worden warm ontvangen door de gastvrouw en haar puppy Kia. We krijgen een mega kamer en duiken daarna het mega zwembad in. Wel een beetje gek idee met kerst in het zwembad. Tegen 2030 gaan we uiteten en gelukkig vinden we nog iets dat open is.

Op tweede kerst dag rijden we terug naar Salta waar we de auto inleveren en de highlights bezoeken. We belanden in een hele fijne lunchtent en willen niet meer weg.  In de avond drinken we een flesje wijn en kijken we naar de regen en 2 verzopen katjes die binnenkomen. We lachen ze stiekem een beetje uit, want wij waren net wel op tijd binnen. Later komt hetzelfde stelletje omgekleed naar beneden en we raken aan de praat. Hendrik en Eline uit België. We doen samen boodschappen en koken samen.

De volgende dag gaan we naar Bolivia, want we willen graag nog de Uyuni tour doen voor het nieuwe jaar en Eline en Hendrik besluiten dat ze met ons mee gaan naar Bolivia.

Hasta luego!