Busje hier busje daar

Ica

Met de nachtbus komen we vroeg aan in Ica een klein stadje op een paar uur rijden van Lima. Het ligt in de woestijn en vlakbij een oase. De oase Hucachina is een booming toeristen dorpje geworden, waar alles draait om sandboarden en buggy rijden.
We hebben gekozen voor een hotel in de stad, waar we gelukkig vrijwel meteen een kamer in kunnen en de gastheer ons zelfs een extra gratis ontbijtje geeft. We besluiten die dag om 14.00 uur een tour te doen naar de oase. We kunnen daar even zwemmen en gaan vervolgens scheuren in een buggy en sandboarden! Naja we gaan niet zelf scheuren en dat is maar goed ook, want dat kun je beter aan een professional overlaten. De buggy's gaan mega snel en racen de ene na de andere duin over, dit geeft je echt een achtbaan gevoel! Tijdens de tour maak je wat tussenstops om foto's te maken en om te sandboarden!!! Je krijgt dan een snowboardachtige plank en daarop kun je op je buik of staand naar beneden! Wij kiezen voor liggend aangezien we al genoeg mensen hebben gezien met hun arm in een mitella. Ook dit gaat natuurlijk super snel! Stef is mega enthousiast en rent ook nog even een zandduin op om nog een keer te kunnen, wat nog niet zo makkelijk was. Maar hij haalt het en kan dan nogmaals naar beneden!!!
In de avond keren we terug en de volgende ochtend pakken we alweer de bus naar Lima.

Lima

Lima is een grote stad en de hoofdstad van Peru. We verblijven in de wijk Miraflores wat dichtbij het strand ligt en een van de rijke wijken is. Het is heel warm in Lima en we moeten daar echt even aan wennen. We verkennen eerst Miraflores en lopen langs het strand en eten broodjes bij een leuk tentje aangeraden door me vriendinnetje. We dwalen door de stad die bekend staat om zijn lekkere eten.
De volgende dag gaan we het oude centrum in van Lima. We gaan langs alle must see gebouwen, maar komen er achter dat Lima niet zoveel voorstelt en niet echt onze stad is. Voor de avond gaan we weer terug naar Miraflores omdat we onze tassen alweer moeten pakken en de bus moeten halen voor de volgende bestemming Huaraz.

Huaraz

We komen 2 uur te laat aan met de bus. Wat normaal gesproken niet heel erg is omdat we anders 05.30 in de ochtend zouden aankomen, maar we werden nu voor het eerst opgehaald... Walter, 2 turfen hoog met een bordje in zijn hand met mijn naam, staat al twee uur te wachten. Ach kan gebeuren zegt hij, gebeurt wel vaker. Hij komt ons halen met de taxi en brengt ons naar zijn hostel, dit omdat het ietwat moeilijk te vinden is......
We zijn vrij fris, zelfs Stef begint aan alle nachtbussen te wennen, en gaan een uur later wandelen naar een meer. Zoals we dat ondertussen gewend zijn gaat het weer vrij stijl omhoog. Huaraz ligt tegen Cordillera Blanca aan, na de Himalaya de hoogste bergketen ter wereld. De pieken steken ruim boven de 6000 meter uit en zijn prachtig wit. Wanneer we na 2 uur boven komen komen we tot de conclusie dat het meer bijna droog staat... Maar goed het uitzicht is fantastisch!
We relaxen even en lopen daarna weer naar beneden. We pakken een collectivo busje terug en lopen nog even het stadje zelf in. We relaxen met een warme chocomel en een speciaal biertje en geloof me we hebben het verdiend ;).
In de avond als het donker is en buiten hard regent, besluiten we terug naar het hostel te gaan. Alleen tja waar lag die ook alweer.... De gps geeft een grijs gebied aan en de taxichauffeur heeft ook geen idee. Ik weet wel waar we er in moeten, maar we rijden vervolgens ergens fout en besluiten maar uit te stappen. In het donker en de regen zoeken we ons hostel en vinden het ongeveer 15 minuten later.... Ook een avontuur ;).
We slapen vroeg want we gaan morgen op tour en zoals vrijwel elke tour in Peru vertrekt die weer bizar vroeg. We worden 0530 opgehaald en je snapt, ze komen ons niet halen bij ons onvindbare hostel. Walter loopt met ons mee naar het ophaalpunt, we passeren onderweg eerst een dolle koe, daarna een kudde schapen en hier en daar nog wat varkens. Ja we zitten midden in de stad... Een dorpje verderop schijnt een veemarkt te zijn en iedereen is al vroeg in rep en roer.
We worden opgepikt en rijden 3 uur naar plaats waar we de wandeling starten. We starten op 3600 meter hoogte en lopen naar 4650 meter in 3 uurtjes tijd. Het is een gemakkelijk pad maar de hoogte eist veel van je lichaam. Toch blijft het effect van hoogte op je lichaam heel bijzonder. Onderweg komen we bijvoorbeeld een Chinees stel tegen waarbij de jongen hijgend en puffend op een steen zit, terwijl zijn vriendin glimlachend en onaangedaan naast hem staat. Het heeft niets met je conditie te maken maar puur met het gebrek aan zuurstof en hoe je lichaam daarmee omgaat. Ondanks dat we het niet gemakkelijk hebben genieten we enorm van de omgeving met als hoogtepunt laguna 69. We waren al buiten adem maar anders had deze laguna er wel voor gezorgd. Het water is prachtig blauw en geeft een prachtig contrast met het witte van het sneeuw. Bekijk de foto's maar even. Het zijn onbewerkte telefoon foto's, wat volgens ons en de toeristen die we ze hebben laten zien genoeg zegt over hoe mooi het daar is. Bij de laguna krijgen we de tijd om te lunchen en te genieten van het mooie uitzicht. Daarna dalen we in 2 uur af en rijden we weer terug naar huis. We delen 's avonds een mega pizza en mogen bij Walter nog even douchen voordat we weer in een nachtbus stappen.

Trujillo

Met een bus in Zuid-Amerika kom je in principe altijd te laat en bij uitzondering wel eens op tijd, maar dus nooit te vroeg. We zijn dan ook enorm verbaasd wanneer de lichten een een uur eerder aan gaan dan de bedoeling is, we zijn er al.... Gelukkig is dit geen enkel probleem want nu staan we om 6 uur in de ochtend op een donkere en vrijwel verlaten busterminal in een onbekende stad... Na een kwartiertje wachten besluiten we toch maar een taxi naar ons hotel te nemen, dat bleek weer niet makkelijk te zijn en uiteindelijk rijden we op Stef zijn GPS naar het hotel. Gelukkig blijk je in ons hotel al vanaf 0700 te kunnen inchecken. We worden warm ontvangen en kunnen meteen naar de kamer. We besluiten nog maar een paar uurtjes te slapen.
Aan het einde van de ochtend gaan we naar de oude stad, het is hier zo warm dat zelfs de lokale mensen hier klagen. We belanden bij een Nederlands tentje voor een drankje en eten... Jawel, pannekoeken met appel en kaneel!! Ook deze beste man vertelt dat in de 8,5 jaar dat hij hier woont het nog nooit zo warm is geweest!! Het oude centrum bestaat vooral uit 1 mooie kerk en een paar oude gebouwen. De kerk is recent beschilderd met de mooiste frisse kleuren!

Vlakbij Trujillo is een oude pre Colombiaanse stad. Chan Chan bood plaats aan tienduizenden inwoners en ligt midden in de woestijn. Het deel dat we de volgende dag bezoeken is gerestaureerd en ziet er mooi uit. Veel figuren zijn verwerkt in de zanderigeklei substantie en je kunt je voorstellen dat regen veel verwoest heeft door de eeuwen heen.
Op de weg terug van Chan Chan krijgen we een lekke band met de taxi. Daar staan we dan in the middle of nowhere, maar de taxi-chauffeur had blijkbaar vaker een bandje gewisseld want we waren al snel weer onderweg. Die avond stappen we uiteraard weer in een nachtbus. Ja ons leven bestaat uit 1 nacht hotel gevolgd door 1 nacht bus. Wel hebben we besloten dat dit voorlopig even de laatste is. Rond half 6 komen we de volgende ochtend aan in Mancora.

Mancora

Dit is een aan het strand gelegen dorp waar alle Peruanen hun strandvakanties vieren. Daarnaast loopt de grootste weg door Zuid-Amerika, de Panamericana, er doorheen en is het dus lekker druk. We verblijven uit het dorp in een soort van home stay. We ontmoeten 4 Duitsers, een stelletje en 2 samen reizende broers. Zij zijn ook net aangekomen en we ontbijten samen. We gaan daarna eerst op pad naar een coffee bar, wat wel een beetje ons dingetje is geworden.
Daarna kunnen we in checken en bewonderen we de tientallen muggen in onze kamer. We kleden ons om en gaan naar een luxe hotel aan het strand. Niet om te verblijven, want we blijven semi luxe backpackers en zijn geen luxe backpackers. We gaan gewoon aan hun zwembad liggen. Maak je geen zorgen, veel dure hotels zijn amper gevuld en zijn blij als je een drankje komt doen .
Wanneer we aankomen regent het een beetje en gaan we eerst op het strand onder een enorme parasol liggen, daarna trekt het open en verplaatsen we naar het zwembad. De laatste twee weken waren prachtig, maar wel vermoeiend. De volgende dag doen we daarom precies hetzelfde!! In de avond doen we nog wat drankjes op het strand met de Deutsche leute!
De volgende dag checken we alweer uit, tijd om Peru achter ons te laten.... We gaan de grens over naar Ecuador.

Ecuador

Om een uur of 11 stappen we een mini busje in met 12 mensen. We rijden daarmee naar Tumbes. Daar aangekomen gaan we na lang wachten in een grote bus naar de grens. Bij de exit van Peru ging het bij mij fout. Er zit een error in het systeem en ze krijgen mij er niet uit. Ik hield de rij op en moest naar drie verschillende balies. Stef stond inmiddels al in de rij om Ecuador in te gaan. Het duurde 20 minuten voordat het probleem eindelijk verholpen was en ook ik door kon. Stef was inmiddels een halve stap opgeschoten want net als bij vrijwel elke andere grens overgang over land duurt het heel lang voordat je het nieuwe land in bent. Daarna rijden we weer verder met de bus tot een enorm kruispunt, hier moeten we overstappen op een andere bus. Tenminste dat wordt ons tot drie keer toe gezegd. Dat is je bus... Niet dus, die ging ergens anders hee. Ik trek dus een sprintje naar de chauffeur terug en hij wijst ons naar de andere kant van de weg. De bus rijdt weg en wij staan in de regen met al onze spullen. Na wachten en rond vragen komt een man ons helpen. De bus gaat niet volgens hem, ze hebben ons dus kaarten verkocht voor een bus die niet bestaat... Jeeh!!! Ook ons is het gelukt om een keer opgelicht te worden. De man brengt ons naar een ander dorp en daar pakken we een nieuwe bus met een nieuw kaartje. Gelukkig kosten de bussen in Ecuador geen drol.

Cuenca.

We komen laat aan en gaan meteen slapen. De stad is een echte koloniale stad. Het heeft mooie gebouwen en een prachtige kathedraal, van binnen is alles van marmer. Ook heeft het leuke restaurantjes en hebben we een leuk hostel. We rusten hier wat uit en zoeken wat dingetjes uit voor het vervolg van onze reis.

Riobamba

We gebruiken deze stad meer als tussenstop om de lange busreis in twee te splitsen. Hier hebben we een luxe hotel. We eten wat en chillen in het hotel.
De volgende dag krijgen we het beste ontbijt tot nu toe inclusief bananenbrood, mijn favorietje! Het is een kleine maar leuke stad en we lopen er wat rond. We halen verse aardbeien op de markt en voor 0,90 cent hebben we een zak vol.
In de middag pakken we weer de bus.

Banos de Agua Santa

Banos staat bekend om zijn activiteiten. We hebben een leuk hostel, met huis schilpad Ursula. Hoe bedenk je het...
De eerste activiteit die we hebben gedaan is Ziplinen. Je hangt dan aan een kabel en zeilt dan tussen boomtoppen of over een afgrond naar de andere kant. Je heb het gevoel te vliegen! Bij een van de lijnen konden we zelfs samen en dat hebben we natuurlijk gedaan. Het was heel gaaf!!!
De volgende dag doen we een mountainbike tour langs de vele watervallen en de mooie groene bergen. Het meeste gaat downhill, maar er staat zoveel wind dat we bijna stil staan en ik me zorgen maak om van me fiets te waaien.
We rijden alle uitzichtpunten af en staan nog zelfs even achter een waterval. Terug nemen we een truck. Fietsen achterin en wij er bij!
In de avonden eten we lekker en drinken wat biertjes. Op en top genieten.
Banos staat ook bekend om zijn schommel boven op een berg met prachtig uitzicht, daar moet ik natuurlijk heen. De volgende dag brengt een bus ons er heen, Casa de Arbol. We schommelen wat boven de 2650 meter afgrond. Naja als je eraf valt val je hoogstens 10 meter en daarna moet je echt je best doen om beneden te komen ;). Om het ultieme genieten af te sluiten duiken we in de avond de hot springs in. Deze zijn zo ontzettend heet dat alles tintelt en je voeten zeer doen als ze bewegen. Er staat een bordje bij met max. 5 minuten. Dat begrijp ik wel anders krijg je mensensoep in dit bad. Afblussen doen we in een ijskoud bad. Voordeel van dit klimaat is dat je om 8 uur in de avond niet rillend naar de douche loopt, maar je oke bent met de temperatuur.
We eten bij een leuk tentje waar de lokale band veel gezelligheid met zich mee brengt. Kortom een geslaagde laatste avond in Banos.

Hasta luego!!